Çıkar İçimdeki ÇığLıkLarı

26/10/08

Sürekli tekrarladığım cümleler daha cesur bugün,

Ve kendinden aciz bir ben,

Dilime kimsesiz sözler bulaştı,

Darmadağınım.

Hayatımı özet geçmeliyim,

Uzatma! uzatmamalıyım,

Karmaşalığın dibine vurmalıyım,

Teşhisi konulmamış yanılgılar içinde tutsaklığım,

Gel gitler akıtıyorum ömürlük nehrime,

Susmalıyım!

Hayır devamı olmalı,

Üşüyorum, ben üşüdükçe uzuyor gece,

Ve gece üşüyor benimle.

Sis çöküyor içime, ve ardından çenem düşüyor,

Korkuyorum aynadaki yüzümden,

Ve aynadaki korkaklığımı görmekten,

Korkuyorum düşüncelerimden,

Bir yerinden tutmak istiyorum zamanı,

Zaman parçalanıyor avuçlarımda.

Bir seni ve bir beni topluyorum sadece kelimelerde “biz” oluyoruz,

İkimizin toplamı hiç “biz” etmedi ki.

Şehir sustu, insanlar sustu,

Susmalıyım bende,

Dilim belki anlaşılmaz halde ama ıslıklarım bir çığlık.

Çıkar içimdeki çığlıkları!

Emanetçi cümlelerimi alır o zaman susarım belki,

Şimdi uykularıma geri dönmeliyim,

Çığlıklarım ne zaman uyanır bilinmez,

Sen en iyisi mi tekrar göm çığlıklarımı içime.